Uzlaşma Formülü

1 Haziran tarihli Radikal'de sayın Funda Özkan'ın, İmam Hatipler ve din eğitimi konusunda önemli bir yazısı çıktı. Özkan, bu konuda tarafların uzlaşma zemininden uzak yaklaşımlarını eleştiriyor ve kendisi, Din Eğitimi Daire Başkanına da atıf yaparak şu uzlaşma formülünü ileri sürüyor:
"AKP hükümetinin imam-hatip merkezli, üniversite girişte katsayı ısrarında da, Cumhurbaşkanı Sezer'in yasayı veto ederken 'Laiklik ilkesini zedeleyecek' gerekçesinde de 'uzlaşma arayışı' bulunmuyor.
Milli Eğitim Bakanlığı'nda aylardır hazır duran ve 'uzlaşı kapısını' aralayacak formülünü keşke AKP hükümeti gündeme getirse.
'Uzlaşı' derken de halen imam-hatip liselerinde okuyan 105 bin çocuğun şu siyasi kavga sırasında hissettiklerini de göz önüne almalıyız.
Toplumsal uzlaşının olmazsa olmaz kuralı var: 'Toplumun farklı kesimlerince kabul edilmeli. Uygulanabilir olmalı. Kalıcı olmalı...'. Sayın Özkan'a göre bu niteliklere uygun formül de şudur: "İmam-hatipler din lisesine dönüşür, Türkiye'nin ihtiyacı olan imam ve hatipleri yetiştirmek üzere okulların sayısı dörtte bire düşürülür' formülü, hazırlanan maddelerden biri. 'Ailelerin çocuklarına din eğitimi verilmesi talebi de genel liselerin eğitim müfredatına eklenecek seçmeli din dersiyle karşılanır' maddesiyle de toplumsal uzlaşmanın temeli çatılıyor.
Şimdi ben soru cevap şeklinde bu formülü değerlendireceğim:
-Din Eğitimi Genel Müdürlüğü bu formülü hazırlarken toplumun farklı kesimlerinin görüşlerini almış mı?
-Hayır, almamıştır, bu formül yıllardan beri, din eğitimine ve dindarlaşmaya karşı gurupların ısıtıp ısıtıp masaya koydukları formüldür, tek tarafı tatmin etmeye yöneliktir..
-Din eğitimi isteyen vatandaşların bu istekleri, Daire'nin formülünde karşılanıyor mu?
- Karşılanmıyor; çünkü din eğitimi, çoktan seçmeli bir dersin okutulması ile verilemez. İsteğe bağlı, fakat yeterli öğretim ve özellikle uygulama imkanı da verilen eğitim gereklidir.
- Seçmeli dersler yeterli mi?
- Seçmeli ders yerine isteğe bağlı ders konulmalı ve "istemeyenin beyan etmesi" gerekli görülmelidir.
- Din özgürlüğünün bulunduğu ülkelerde din eğitim ve öğretiminin müfredatını, kitaplarını devlet mi belirler ve yazdırır, yoksa bu konuda dini toplulukların otorite olarak tanıdığı sivil kurumlar mı?
-Elbette ikincisi; laik devletin dindarlara din tanımlaması hiç caiz olur mu?
- İmam Hatip Liselerinin din lisesine dönüştürülüp dörtte birinin kapatılması yeni bir teklif midir, karşı taraf da buna razı olmuş mudur?
- Hayır, asla, eskiden beri solcu ve din karşıtı kurum ve kuruluşların tekrarlayıp durudukları bir formüldür ve dindarların, İmam Hatip camiasının bunu kabul etmeleri mümkün değildir. Ayrıca şunu da önemle hatırlamak isterim: Önce genel olarak okullarda yeterli din eğitim ve öğretimine imkan verilir, sonra -bu imkan ilgilileri tatmin eder ve İmam Hatip okullarına ihtiyaç kalmazsa- bu okulların fazlası kapanır (kapatılır değil, kendiliğinden kapanır.) Önce yeterli din eğitimi vaadi ile İmam Hatipleri kapatıp sonra da din eğitimini ya hiç koymamak veya kuşa çevirmek bir uzlaşma değil, hiledir, tuzaktır, buna da -eğer bir karşı taraf varsa onlar- razı olmazlar; biraz amiyane olacak ama "bunu yutmazlar".
Uzlaşma formülü:
İmam Hatiplerin devlet okulu olmasında sakınca görülüyorsa -ki, bize göre sakınca yoktur- bunlar özel okullar haline getirilir, buradan mezun olanlar ile devlet okullarından mezun olanlar hak ve özgürlük bakımından ayrıma tabi tutulmazlar, bütün okullarda da isteyene din eğitimi imkanı verilir.Uzlaşma formülü budur ve bu formülde her iki tarafın da tavizi vardır.