TEMEL EĞİTİMLE İLGİLİ BAZI GERÇEKLER
Zorunlu temel eğitimle ilgili açıklamaların, önemli makamları işgal eden sorumlu kişilere ait olanları gerçeği yansıtmıyor; bu kişiler ya bilerek gerçeği söylemiyorlar, yahut da -kendi inançlarından/şartlanmışlıklarından veya dıştan gelen baskı sebebiyle- söyleyemiyorlar. İşte bazı gerçekler:
1. Sekiz yıllık zorunlu temel eğitime hiçbir İmam-hatipli ve bunları seven, destekleyen kişi karşı çıkmıyor. Bu kesimi "sekiz yıllık zorunlu temel eğitime" karşı gibi göstermek tertiptir, oyundur, iftiradır.
2. "Sekiz yıllık kesintisiz ve yönlendirmesiz temel eğitime karşı çıkmanın hiçbir ilmî dayanağı yoktur. Bu karşı çıkış siyasî ve ideolojiktir" deniyor; bu söz de gerçekten uzaktır. Doğrusu "sekiz yıllık zorunlu temel eğitimin kesintisiz ve yönlendirmesiz olmasında ısrar etmenin ilmî dayanağı olmadığı ve yalnızca ideolojik dayatmadan kaynaklandığıdır". Dünyanın birçok gelişmiş ülkesinde sekiz ve daha fazla yıllık zorunlu temel eğitim yönlendirmelidir. Bu yönlendirme bazılarında aynı binada/okulda, farklı-seçmeli dersler verilerek, bazılarında ise -mesela ilk dört veya beş yıldan sonra- farklı bina ve okullarda (mesela temel eğitimin ikinci kademesi mahiyetinde olan ve meslek liselerinin bünyelerinde bulunan okullarda) yapılmaktadır. İmam-hatipliler ile dostlarının da istediği bundan ibarettir. Zorunlu temel eğitimin sekiz yıl kesintisiz ve yönlendirmesiz olmasında ısrar edenler ise iki şeyi hedefliyorlar: 1. İmam-hatiplerin orta kısımlarının kapanması, liselerine talebe akışının azalması. 2. Temel eğitim okullarında İslâm'a ait bilgi ve eğitimin verilmemesi.
3. İmam-hatip okulları hiçbir partinin okulu veya arka bahçesi değildir. 1951'de bu okullar ilk açıldığında Refah Partisi yoktu, Demokrat Parti vardı ve bu okulları DP iktidarı açtı. Daha sonraki yıllarda da farklı partilere ait iktidarlar İmam-hatip okulu açmaya devam ettiler. Bu okullar milletin okullarıdır, milletten en fazla destek gören okullardır, millete hizmet vermek için var olan okullardır. İmam-hatiplileri ve dostlarını bazı partilere karşı soğuk, bazılarına karşı da sempatizan olmaya iten âmil bu partilerden gördükleri muameledir; "ne verirsen elin ile, o gider senin ile".
4. Okul kapatarak -adına yanlış olarak irtica denilen- İslâmî gelişmeyi durdurmak mümkün değildir. Ortada bir takım eksikler ve yanlışlar varsa bunları gidermenin yolu okul açmak, okumak ve okutmaktır. Dünya yeniden dine dönüş dönemine giriyor. İslâm âlemi de kendi dinine ve değerlerine dönüyor. Bu dönüşün sağlıklı olabilmesi için soğukkanlılıkla alınacak -bilime ve sosyal gerçeğe dayalı- tedbirlerle ihtiyaç vardır.
Gerçeği bilmek isteyenlere duyurulur!