2. Oyun Belli yaşlardaki çocukları (ve hâlâ çocukluğunu yaşayan yaşlı başlı adamları) ne zaman bilgisayarın başında görsem oyun oynuyorlar. Bitmez tükenmez oyun kasetleri, disketleri, CD'leri...var. Oyunların büyük çoğunluğu faydasız olmanın ötesinde zararlı; oyun kahramanlarının kişilikleri, oyunların konuları, dilleri, değer yargıları bozuk, bozucu, maddî ve manevî olarak tahrip edici. Ana babalar, "çocuklar yaramazlık veya bizi meşgûl etmesinler de ne yaparlarsa yapsınlar" diyerek onları bu oyunlarla başbaşa burakıyor, kendi işleri (!) ile meşgûl oluyorlar. Bu işin sonu neye varar diye düşünmüyor, uzmanların -manevî zararı bir yana koyalım; çünkü bununla meşgûl olan uzman bulmak oldukça zordur- maddî zarar konusundaki uyarılarını bile kâle almıyorlar.
Buradaki iki mavi çizgi arası içerik site editörünce konulmuştur ve rastgele çıkmaktadır. İçeriğini onayladığımız anlamına gelmez, dikkatli davranın.
|