Yârin Gölünde Ben bir kamış idim Yâr’in gölünde Ne işim var idi gurbet elinde Böyle yazılmıştı kader dilinde Ah eder inlerin neyzen elinde Asıl vatanımı arar dururum (Bu kıt’a Mesnevî’nin ilk beyitlerinden mülhemdir) Ezelde konuştu Rabbiyle aslım Ona evet dedi ruhum ve aklım Sonra bu âleme yapıldı naklim Vatan hasretiyle yanar dururum Çoğumuz unuttu verdiği sözü Şeytana uydu da bozuldu özü Dünyadan başka şey görmüyor gözü Bu hale yüreğim kanar dururum Neler geldi geçti garip başımdan Nelere yöneldim küçük yaşımdan Nice ayrı kaldım gönüldaşımdan Nefsimden hesabı sorar dururum Şefaat eyledi Allah Resulü Çok dualar aldım oldu kabulü Sonunda girdiğim, yolun makbulü Eyledim bu yolda karar dururum O kıbleye dönük bütün hareket Kılavuzum sünnet bunda bereket Sözünde durarak ömrünü tüket Vuslat saatine bakar dururum Okudum öğrendim bilmediğim çok İlim derya, ucu ve bucağı yok Allah’ın adıyla attığım her ok Hedefini bulur sanır dururum Gel gönül eğlenme mâsivâ ile Nefis ve şeytanda pek çoktur hile Yolundan ayrılmam yorulsam bile Canımı Rabbime sunar dururum Dedim ya kamıştım Yâr’in gölünde Unutmadım asla gurbet elinde Her şey O’nu anar kendi dilinde Çok şükür fakir de anar dururum Hayreddin Karaman 17.07.2019 (Konya’da 21-22 Temmuz’da yapılan vefa gününe armağan olarak yazıldı) [Not: “Dert Söyletir” şiir kitabının 2017 baskısından sonra yazılmış ve 2020-Aralık itibariyle henüz basılmamış şiirlerdendir.]
Buradaki iki mavi çizgi arası içerik site editörünce konulmuştur ve rastgele çıkmaktadır. İçeriğini onayladığımız anlamına gelmez, dikkatli davranın.
|