Ali Ulvî Kurucu'nun Hatırasına Yarabbi, karanlık engin denizde Kaptansız, fenersiz bırakma bizi Vahdetin bir izi kalmadı bizde Bize rehber olsun Resûl'ün izi Resûl'ün müjdesi müceddidler var Nurunu taşırlar nesilden nesle Ümmet zayıf, mağlup, gülüyor ağyâr Silkinmek istiyor bir güçlü sesle Yûnus ve Mevlânâ ne güzel sesti Derinlere çekti satıhtan bizi Nice sular aktı, rüzgârlar esti Yâdelde yitirdik biz kendimizi Âkif "Korkma sönmez..." derken ocakta Hindistan'da İkbal "Uyan" diyordu Ârif Nihat, Ali Ulvî kucakta Bayrağa bir hilal indiriyordu Işığı Doğu'dan getiren nâsir "Büyük Doğu" büyük diyen bir şâir Diriliş şâiri, olsa da nadir Ümmet şairinden mahrum değildir Erlerin himmeti dağları yıkar Kafa ve gönülde inkılâb olur Onlar gönülleri nurunla yıkar Çeşmelerden akan zülâl âb olur Şiirde, nesirde ve düşüncede Yağmur verAllah'ım, müceddidler ver Durmayıp koşalım gündüz gecede Rabbim nurdan mahrumkalmasın bir yer 5-3-2003, İst.
Buradaki iki mavi çizgi arası içerik site editörünce konulmuştur ve rastgele çıkmaktadır. İçeriğini onayladığımız anlamına gelmez, dikkatli davranın.
|