Halka Rağmen

Halkın değil, meclisin hem de daha önceki meclisin, bir zorunluluk/çaresizlik yüzünden seçtiği, milli irade tamamen farklı tecelli ettiği ve meclis aritmetiği kökten değiştiği halde hala köşkte kalmakta ısrar eden Cumhurbaşkanı, belli bir dünya görüşünün tahammülsüz, bağnaz ve yılmaz savunucularını memnun edecek vetolarına devam ediyor; bu cümleden olarak "Kamu Yönetiminin Temel İlkeleri ve Yeniden Yapılandırılması Hakkında Kanun"u kısmen TBMM'ye iade etti. İade gerekçesi içinde şunlar da var: "Düzenlemelerin Anayasa'da öngörülmeyen bir yönetim modeline geçilmesine neden olabilecek nitelikte olduğu, yasada yer alan bir düzenlemeyle türban yasağının kaldırılmasının amaçlandığı, gerek Anayasa, gerek Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi kurallarının, Türkiye Cumhuriyeti'nde türban konusunu geriye dönülmeyecek biçimde gündemden çıkarmış bulunduğu...
Kendisi de bir hukuk uygulayıcısı olduğu için onunla yine hukuk dilinde konuşmayı tercih edelim:
1.Anayasa Allah yapısı değil, kul yapısı, birçok maddesi değişti, başkanlık sistemi de tartışılıyor, bugünkü anayasanın öngörmediği demokratik bir başka yönetim modeline niçin geçilmesin, halk bunu istiyorsa bir avuç "durumdan vazife çıkaran" elitin bunu engellemeye niçin hakları olsun!
2. AİHM'nin kararı tartışmaya açıktır. Mahkeme bu ve benzeri birkaç kararı ile güvenilirliğini zedelemiş, bir taraf olduğunu ortaya koymuştur. Hukuk metinleri ve mahkemeler araç kılınarak dindarlara karşı bir savaş başlatılmıştır, ortalıkta dindarlığa dair hiçbir işaretin kalmaması ve zaman içinde dinlerin yok olması hedeflenmektedir. Gerekçede zikredilen AİHS'nin ilgili maddesi mahkemenin kararını değil, din özgürlüğünü kullanarak başını örteni desteklemektedir. Nitekim MAZLUMDER'in şu açıklaması da aynı gerçeği açıkça ortaya koymaktadır.
"AİHS m.9 aynen "Her şahıs düşünme, vicdan ve din hürriyetine sahiptir. Bu hak, din veya kanaat değiştirme hürriyetini ve alenen veya hususi tarzda ibadet ve ayin veya öğrenimini yapmak suretiyle tek başına veya toplu olarak dinin veya kanaatini açığa vurma hürriyetini de içerir." Hükmünü getirmiştir. Maddenin ikinci fıkrasında ise bu özgürlüğün sınırlanma nedenleri "ancak kamu güvenliğinin , kamu nizamının, genel sağlığın veya kamu ahlakının, yahut başkalarının hak ve hürriyetlerinin korunması için zaruri olan tedbirlerle ve kanunla" olmak üzere çok sıkı koşullara bağlanmıştır. Buna göre Türkiye'de okul veya çalışma hayatında başörtüsü takanların, başkalarını da başörtü takmaya zorlamadıkları sürece serbest olması hukukun ve AİHS'nin gereğidir. Davacıların dosyalarına bakıldığında, onların başörtü takmalarının kamu düzenini bozacak bir sonuca yol açtığı iddia ve isbat edilmemiştir..."
Genel olarak din özgürlüğünün kısıtlanması ve özel olarak da başörtüsünün yasaklanması konusunda hukuk, yobaz ve tahammülsüz dinsizleri ve laikçileri değil, "başkalarının haklarına zarar vermeden dinini yaşamak isteyen dindarları" desteklemektedir. Hukuku saptırmanın ve kötüye kullanmanın sonu hukuksuzluğa, anarşiye, teröre, düzensizliğe yol açmaktan başka bir şey değildir.
Müminlerin önceliği dindir, Allah rızasıdır; O'nun rızasına aykırı bir kararın, uygulamanın, blokun, birliğin... içinde müminler olmazlar, olurlarsa devam edemezler. Aklı başında olan dinsizlerin yapmaları gereken şey, birlikte yaşamanın birinci şartı olan "tahammül"ü ilke edinmektir.