Başörtüsü yasağı
4. Başörtüsü yasağı dîne, hukuka ve insan haklarına aykırıdır. İslâm dîninde örtünme/kapanma (tesettür) yükümlülüğü vardır; sınırları tartışılsa bile tesettürün bulunmadığını kimse iddia edemez. Son yıllara kadar hiçbir İslâm âlimi, başörtüsünün gerekli olmadığını söylememiş, asırlar boyunca Kur'ân'dan ve Sünnet'ten "kadınların başlarını örtmeleri gerektiği" hükmü çıkarılmış, ilgili metinler böyle anlaşılmıştır. Son yıllarda kendilerini de âlim sayan birkaç kişinin karşıt tezleri, yalnızca kendilerini ve onlara tâbî olanları bağlar. İslâm'a göre hiçbir âlimin/müctehidin, başkalarını kendi ictihadını kabûle zorlama hakları yoktur. Türkiye laik bir ülke olduğu için, "devlet şu ictihadı benimsemiştir, artık o bağlayıcıdır" denemez; çünkü laik ülkeler dinî ictihadları alıp kanun yapmaz.
Başörtüsü yasağı hukuka, insan haklarına aykırıdır. Bu konuda kanun, yönetmelik, kararname vb. çıkarılsa bile bunlar hukuka aykırı olur; çünkü Türkiye'nin de altına imza attığı insan hakları belgelerinde "din özgürlüğü" vardır, din özgürlüğüne aykırı mevzûât (kanun, yönetmelik vb.) hukuka da aykırı olur. Din özgürlüğü "inancına göre yaşamayı, bu arada giyinmeyi" de içermektedir.
Durum böyle olunca Türkiye'de, hukuka saygı gösterenlerin, insan hak ve özgürlüklerinden yana olanların tamamının başörtüsü yasağına karşı demokratik-sivil tepki koymaları ve hukuk mücadelesi vermeleri zorunludur.
Bu mücadele sürerken öğrenciler ve çalışanlar ne yapsınlar?
Durumu müsait olanlar haksız yasağa uymaz, hukuk mücadelesine devam ederler. Durumları müsait olmayanlar (kendilerini okumaya veya çalışmaya mecbûr görenler, mecbûriyet içinde olanlar) geçici olarak zarûret hükümlerinden yararlanırlar. Zarûrete bir örnek verelim: Çalışan bir kadın, başörtüsü yüzünden işten atıldığında aç ve açık kalacaksa, önemli maddî veya manevî sıkıntılara uğrayacaksa çalışma yerinde (yalnızca mecbûr olduğu yarda) başını açar ve çalışır.