İmam Hatip Canımız İmam Hatip canımız Hayatımız kanımız Kapatılırsa eğer Felç olur bir yanımız Ne istiyorlar ondan Budarken baştan sondan Kafasız gövde olmaz Gelin vazgeçin bundan İmam-Hatipte insan Edinir ilmü-irfan Bilgiden zarar gelmez Derin uykudan uyan Tek tip insan yetişmez Tek sudan yemek pişmez Birliği çokta ara Tek tip toplum gelişmez Bu ülke hepimizin Düşmana yoktur izin Okul farklı olsa da Hepsi bizim ve sizin Siyaset karışmazsa Söz maksadı aşmazsa Kardeş olur okullar Tefrika bulaşmazsa El, ayak, gönül, beyin Okullar böyle deyin Hepsi bir vücût olur Mutlu olana değin Fikirler çarpışınca Beyinler sıkışınca Işık olur, nûr olur Yer kalmaz kine, hınca Despot baskı yapmasın Rüzgârdan nem kapmasın Örselenir çiçekler Şiddet yeli çarpmasın İmam-Hatip mezunu Kırk yıldır var bil bunu Biliyor millet onun Huyunu ve suyunu Ne kötülük gördünüz Ona kara sürdünüz Gitmeyin üzerine Bir, iki, üç, dördünüz Susurluk, mafya, çete İster acı reçete Bir de ahlâk perhizi Muhtacız bu pakete Bu paket dinsiz olmaz Eğitimsiz din kalmaz İmam Hatipli varken Dinin çiçeği solmaz Düşman içte ve dışta Anlayın bir bakışta Dînsiz savunma olmaz Sıcakta, karda, kışta Allah Allah diyerek Hücûm eden severek İmana dayanıyor Buna eğitim gerek Bu iman yayılmazsa Hesapta sayılmazsa İşler bozulup gider Dindar insanın azsa İslâm barış dinidir Hayra yarış dinidir Bütün insanlık için Hakka varış dinidir Bilen bu dinden korkmaz Başka yönlere sarkmaz Tarihini yücelten Dîni asla bırakmaz İmam Hatip canımız! 26/5/1997 Sayfa yönetimi tarafından bu şiirin resim versiyonu da tasarlanmıştır (09.09.2020):
Buradaki iki mavi çizgi arası içerik site editörünce konulmuştur ve rastgele çıkmaktadır. İçeriğini onayladığımız anlamına gelmez, dikkatli davranın.
|