Soru-(491) Allah'a inanma konusundaki şüphe

Allah'a inanma konusundaki şüphe

Soru:
Gecende Amerikalı birisi ile tanışıp ona Tanrı'nın varlığına inanıp inanmadığını sordum. Kendisinin bana verdiği yanıt çok ilginçti:
"Diyelim ki Tanrı var; bunu odanın tavanı kabul edelim. Diyelim Tanrı yok; bunu odanın zemini kabul edelim. Ben ikisi arasındayım. Bazen kainattaki olaylara bakarak Tanrı'nın varlığına olan inancım artıyor ve tavana dogru yaklaşıyorum, bazen de odanın zeminine doğru yaklaşarak Tanrı olmayabilir diyorum."

Mogolistanlı bir arkadaşımın da Tanrı inancı hakkındaki görüşleri bu Amerikalı şahısla benzerlik taşıyor.
Mogol arkadasim bana "Serkan, ben sana Tanrı yoktur demiyorum. Tanri belkide var. Ama sana var da diyemiyorum; çünkü şu ana kadar onu görmedim" dedi.
Bildiğim kadarıyla Tanrı'nın varlığına inanan insanlara inançlı, inanmayanlara kafir veya ateist deniyor.
Bu etiketler bize kesin bir ayrımı ifade ediyor. Aynen elektrik var (1) elektrik yok (0) gibi. İkisinin arası yok mu? Yukarıdaki bahsettiğim iki kişiyi sizce hangi guruba koymalıyız?
İkinci sorum "Tanrı olabilir" demek ancak %100 O'nun varlığını kabul etmemek bir kurtulus vesilesi olabilirmi?

Cevap:
Kişi inanıp inanmama konusunda tam çizgi üzerinde kalır, bu iki yönden birine meyil veya ağırlık vermezse buna "şek" hali denir. İnanmaya da, inkâra da karar verememiş demektir. Böyle olunca "inanıyor mu" diye sorsak, "Hayır" cevabını alırız, "İnkar ediyor mu" diye sorsak yine hayır cevabını alırız. Peki kurtuluş neye bağlıdır? Şüphe yok ki, kurtuluş inanmaya, iman etmeye bağlıdır. Kurtuluş için, "inkar etmemenin" karşıtı "iman etmek, inanmak" olmalıdır. Bu olmadıkça kurtuluş da olmaz.