Soru-(363) Sûfiyyenin şatahâtı
Sûfiyyenin şatahâtı Bir sûfînin genel hali (imanı, ibadeti, ahlakı) onun müslüman olduğunu gösteriyorsa, lafız olarak şeriata aykırı düşen sözleri (şatahât) sekir (manevi sarhoşluk) içinde söylenmiş sayılır, kale alınmaz, bunlara hüküm bina edilmez. Kemâlât yolcusu aşık sûrfiler seyrü sefer (manevi yolculuk) içinde halden hale girerler, öyle de olur ki, kendilerinden geçerler, varlıkları silinir ve yalnızca ilahi varlık kalır, bu sebeple mesela "enelhak" derler, ama burada "ene" derken söyleyenin beni yoktur, "ilâhi ben" vardır. Ancak bu haller nihai kemal değildir, kemal, zahir ile batının şeriata uyduğu zaman gerçekleşir.
Buradaki iki mavi çizgi arası içerik site editörünce konulmuştur ve rastgele çıkmaktadır. İçeriğini onayladığımız anlamına gelmez, dikkatli davranın.
|