Mi’raciye
I
Ey Rasûl-i müctebâ vey mazhar-ı hubbu-cemâl
Vasl-ı uryandır şeb-i mi’râc kemal ender kemâl

Da’vet-i ma’şuk verir âşıklara sonsuz sürur
Kurb-i “ev ednâ” da sensin âşinây-i Zü’l-celal

Sen ezelden hubb-i zata mazhar oldun ey Şerîf
Kabil olmaz böyle bir hubbun visaliyçün zeval

Ruh beden dünya ve ukbâ asla raci oldular
İşte mi’racın budur anlatmaya yetmez misal

Bir bulunmaz devlet-i sermedsin ey Şâh-ı rusül
Böyle bir devlet yanında bir pul etmez mülk-ü mal

Ümmetin mahrûm-i mi’râc olmasınlar istedin
Sunduğun fırsat namazdır çok kılan duymaz melâl

Essalâtü vesselam ey Rahmeten li’l-âlemîn
Dahil olsunlar salâta cümleten ashâb-u âl

II

De “sübhânellezî esrâ” açılsın kalmasın esrâr
Dizilsin saf saf olsun enbiyâ hem asfiyâ, ebrâr

Geçip mihraba kıldırsın namaz, Aksâ’da Peygamber
Saçılsın nur, donansın hep melekler gezdirip anber

Tekarrub eyliyor Hakk’a Habîb-i Kibriyâ: Mi’râc
Ona mahsus Burak, İsrâ, Onundur tek bu eşsiz tâc

Bu vuslet keyfiyetsiz, kemmiyetsiz bir yakınlıktır
Bu rütbe halk içinde ey Halîl yalnız sana haktır

Eyâ Şâh-ı rusül mi’râc sana has bir tecellîdir
Namazdır müminin mi’racı, Cibrîl’e tedellîdir

Görüp cennette müminler Cemalullah’ı hak derler
Bu aşkın ateşinden yanmayanlar sonra gam yerler

Gönül pervane olsun yansın aşkından fena bulsun
Uzak kalsın sivâdan tek Habîb’i âşinâ bulsun

Tufeylîler misali dâmeninden el bırakmam âh
Nasîb olsun bu kemter kullara mi’râc n’olur Allah

Hayreddin Karaman
Receb-1414 Şeb-i mi’râc

31.03.2019