|
6- Ebu'l-Berekât en-Nesefî:
Abdullah b. Ahmed (v. 710/1310); Mâverâu'n-nehr bölgesinden Sağd'lu, el-Kerderî, Hâherzâde gibi üstadlardan ders aldı, fıkıh, usûl ve hadîste üstad, hanefî, mezhebde müctehid.
Eserleri: el-Vâfî ve şerhi, el-Kâfî (fıkıh), Kenzü'd-deqâık (fıkıh), el-Müstasfâ (fıkıh), el-Menâr (usûl), el-İ'timad (Umde şerhi), el-Medârik (tefsir).(19)
7- İbn er-Rif'a:
Ahmed b. Muhammed (v. 710/1310); Mısırlı, İbn Daqîq gibi üstadlardan ders aldı. Râfiî ve Nevevî gibi şâfiî mezhebinde ehl-i tercih selâhiyetini elde etti. İbn Teymiyye ile münazaraya memur edilmiş, sonunda İbn Teymiyye onun için "Sakalından Şâfiî fıkhı damlayan bir hoca" demiştir.(20)
Eserleri: el-Kifâye fî şerhi't-Tenbih (20 cilt, fıkıh), Şerhu'l-Vesit (Gazzâli'nin bu eserini kısmen şerhetmiştir.) el-Matlab...(21)
8- Necmüddîn et-Tûfî:
Süleyman b. Abdu'l-Kaviy (v. 716/1316); Bağdad'ın Tûf kasabasında doğdu, Suriye ve Mısır'da yetişti, hanbelî mezhebine mensub olmakla beraber kendine mahsus görüşleri vardır. Bir büyük kütüphâne dolusu kitap okumuştur. Mesâlihin nas ve icmâ'a tercih edilmesi gerektiği hakkındaki görüşü tartışmalara sebeb olmuştur. Bir zaman şiâ mezhebinin bazı inançlarını benimsediği için teşhir ve hapsedilmiştir.(22) Fıkıh Usûlü dalındaki eseri üç büyük cilt halinde basılmıştır.
19. Luknevî, el-Fevâid, s. 101.
20. Şevkânî İbn er-Rifâa'nın İbn Teymiyye ile yalnızca Şâfiî fıkhında münazara edebileceğini, başka konularda ona denk olmadığını ifade etmiştir. el-Bedr, C. I, s. 115.
21. Süyûtî, age., C. I, s. 145.
22. İbn el-İmâd, Şezerât, C. VI, s. 39; İbn Hacer, ed-Dürar, C. III, s. 249; S. R. el-Bûtî, Davâbitu'l-maslaha, s. 202 vd.
Buradaki iki mavi çizgi arası içerik site editörünce konulmuştur ve rastgele çıkmaktadır. İçeriğini onayladığımız anlamına gelmez, dikkatli davranın.
|
