D- Kadının elbisesi:
İslâm kadının, nâmahrem olanlara karşı örtünmesini emretmiştir. Erkek ve kadın için örtülmesi gereken yerlerin sınırı ileride gelecektir. Burada kıyâfet açısından işaret edilmesi gereken iki nokta vardır:
a) Kadının elbisesi vücudunu göstermeyecek kadar kalın olacaktır.
b) Göğüs, bel, kalçalar gibi şehvet çekici uzuvları teşhir edecek kadar sıkı ve dar olmayacaktır.
Rasûl-i Ekrem (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: "Cehennemliklerden iki sınıf vardır ki ben onları (dünyada) görmedim: Birincisi yanlarında bulunan öküz kuyruğu gibi kırbaçlarla halkı kırbaçlayan kimseler. İkincisi giyinmiş çıplak, (kalçasını) oynatan, salınarak yürüyen, başları, salınan deve hörgücü gibi kadınlardır; bunlar cennete giremezler, onun kokusunu da alamazlar; halbuki onun kokusu mesâfelerin ötesinden alınır."44
Bu hadiste geçen "giyinmiş çıplak" ifadesi "bazı yerlerini örtüp, bazı yerlerini açan veya ince ve dar elbise giyen kadınlardır" şeklinde açıklanmıştır. Bu ifadeyi, "örtülü olmalarına rağmen davranışları ile karşı cinsin cinsî duygularını tahrik eden kadınlar" şeklinde anlamak da mümkündür.
c) Kadın erkeğe, erkek de kadına benzemeye özenmeyecektir. Her iki cinsin kendilerine muhsus özellikleri ve buna uygun kıyâfetleri vardır. Karşı cinse özenti bir ruh bozukluğu ve ahlâkî sapıklıktır. Bu sebeple Peygamberimiz (s.a.v.) erkeğin kadın, kadının da erkek elbisesi giymesini menetmiş,45 karşı cinse benzeme özentisini lânetlemiştir.46
Giyinme ile alâkalı nassların hükümlerini el-Mavsılî şöyle özetliyor:
Elbisenin farz olanı, kapanması gereken yerleri (avret) örten, soğuk ve sıcağa karşı insanı koruyandır. Bunun da orta derecede pamuk veya ketenden olması uygundur.
Müstehab olanı hem örtünmek hem de güzel görünmektir.
Mübah olanı ise cuma ve bayramlarda, topluluk içinde güzel görünmek için giyilen güzel elbisedir.
Mekruh olanı böbürlenmek ve gösteriş yapmak için giyinmektir.
Elbise renginin beyaz olması müstehap ve asfur ile boyanmış olması erkeklere mekruhtur...47
Bu görüş hanefîlere aittir. Birbirini tamamlayan hadislerden anlaşıldığına göre mekruh olan asfur ile boyanan kırmızıdır. Diğer kırmızılar mekruh değildir. (Bak. Avnu'l-Ma'bûd, C. XI, s. 125).